Włochy. Historyczne centrum w Genui (K2006)

Strade Nuove i system pałaców Rolli (wł. rolli = reguły prawne) w historycznym centrum Genui (koniec XVI w. i początek XVII w.) reprezentują pierwszy w Europie przykład programu urbanistycznego o jednolitej strukturze, w ramach którego projekty rozdzielane były przez władze publiczne. Program połączony był ze specjalnym systemem zakwaterowania publicznego, opartego na ustawodawstwie. Pałace Rolli były rezydencjami budowanymi przez najzamożniejsze i najpotężniejsze rodziny arystokratyczne Republiki Genui w dobie ich potęgi finansowej i morskiej. Wpis obejmuje zespół pałaców renesansowych i barokowych, wybudowanych wzdłuż tzw. „nowych ulic” (Strade Nuove). Wielkie mieszkalne pałace, wzniesione pod koniec XVI w. na Strada Nuova (obecnie Via Garibaldi), tworzyły dzielnicę szlachty, która na mocy Konstytucji z 1528 r. sprawowała rządy. Pałace są w większości trzy- lub czteropiętrowe i cechują je spektakularne, otwarte schody, dziedzińce oraz lodżie z widokiem na ogrody rozmieszczone na różnych poziomach w stosunkowo ciasnej przestrzeni. Ten model koncepcji urbanistycznej znalazł odzwierciedlenie we włoskiej i europejskiej literaturze kilku kolejnych dziesięcioleci. Pałace cechuje nadzwyczajna różnorodność rozwiązań, a ich uniwersalna wartość polega na dostosowywaniu do charakteru miejsca i do wymogów specyficznej organizacji społeczno – ekonomicznej. Stanowią także oryginalny przykład publicznego systemu prywatnych rezydencji, których właściciele mieli obowiązek przyjmować państwowych gości zgodnie z uchwałą Senatu z 1576 r. Przyczyniało się to do popularyzacji tego modelu architektury i kultury związanej z rezydencjami. To, z kolei, przyciągało sławnych artystów i podróżników, czego świadectwem jest na przykład zbiór szkiców Pietera Paula Rubensa.

Zdjęcia (1)

Komentarze (2)