Siedem budowli autorstwa Antoniego Gaudiego (1852-1926) w Barcelonie i okolicy. Trzy z nich wpisane zostały na Listę w 1984 r.: Park Guëll, Pałac Guëll i Casa Mila.
W 2005 wpis rozszerzono o cztery kolejne: Casa Vicens (1883-85), fasada Narodzenia Pańskiego i Krypta Katedry Sagrada Familia (1884-1926), Casa Batlló (1904-06), Krypta w Colonia Guëll (1898-1905). Dzieła te świadczą o znaczącym twórczym wkładzie Gaudiego w rozwój architektury i technik budowlanych na przełomie XIX i XX wieku. Jego eklektyczny, a zarazem bardzo osobisty styl z wielką swobodą wyraża się nie tylko w architekturze, ale także w sztuce ogrodów, rzeźbie i różnych formach sztuki dekoracyjnej.
Casa Mila
Casa Milà (La Pedrera) - znaczy Dom Milí - to budynek w Barcelonie powstały w latach 1906-1910. Znajduje się na rogu ulic Passeig de Grácia i Provença, w środkowej części miasta. Zaprojektował go i wykonał Antoni Gaudí dla przedsiębiorcy Pere Milí i Jego żony. Jest to najbardziej dojrzały i ostatni projekt "świecki" tego architekta. Casa Milá, jak pragnął sam Gaudí, miała być odpowiedzią na brak interesujących budynków w mieście. Ze względu na prezencję (budynek wygląda jak potężny skalny blok) barcelończycy przezwali go La Pedrera, co znaczy Kamieniołom. W projekcie tym Gaudí nie używał, lub używał minimalnie, prostej kreski. Powoduje to, że fasada budynku przypomina wzburzone morze. Wygląda ciężko i monumentalnie choć wzniesiona jest z cienkich wapiennych płyt. Balkony zdobią kute z żelaza balustrady przybierające kształt dzikich chaszczy. Ozdobą fasady głównej są również specjalnie rozmieszczone ptaki, które maja sprawiać wrażenie szykujących się do odlotu. W środku budowli widać dbałość Gaudíego o szczegóły; każdy sufit posiada własną formę gipsową. Godne uwagi są też liczne mozaiki i stolarka. Na dachu architekt stworzył kominy przypominające kształtem dym. Całość wzniesiona została na nowatorskiej konstrukcji słupowo-belkowej, która jest wykonana w taki sposób, aby zmniejszyć ilość przekrojów (spowodowane było to niemożliwością opłacenia droższych materiałów). Casa Milà nie została skończona z powodów zatargów z inwestorem. Pomimo to uważa się powszechnie ją za najpełniejsze dzieło Gaudíego, w którym zastosował w pełni owoce swego doświadczenia.
Źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Casa_Mil%C3%A0
Casa Batlló.
Budynek znajdujący się przy Passeig de Gràcia 43 w Barcelonie, przebudowany w latach 1904–1906 przez Antoniego Gaudíego. Gaudí zaprojektował także detale wyposażenia wnętrz – meble, oświetlenie, żyrandole itp. Kamienica została wzniesiona w latach 1875–1877. Producent tekstyliów Josep Batlló i Casanovas, który był jej właścicielem od 1900 roku, planował początkowo zburzenie domu i postawienie w tym miejscu nowego budynku, jednak ostatecznie w 1904 zdecydował się jedynie na zlecenie przebudowy budynku. Zająć się tym mieli Antoni Gaudí oraz Josep Bayó i Font. Gaudí osobiście nadzorował prowadzone prace. Budynek jest bogato zdobiony, a na jego fasadę składają się liczne elementy nawiązujące do motywów zwierzęcych, takich jak: kości (forma balkonów), łusek (dach), rybie łuski (płytki pokrywające ściany)[3]. Ponadto łuskowany dach przypomina smoka, co nawiązuje być może do legendy o św. Jerzym i smoku, stanowiącej element narodowej tożsamości Katalończyków. Do dekoracji zewnętrznych ścian budynku Gaudí wykorzystał nietypowe materiały – różnokolorowe kawałki ceramiki i potłuczonych kafli.
Źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Casa_Batll%C3%B3