Wioski Siedmiogrodu, wraz z ich obronnymi kościołami, wiernie odtwarzają krajobraz kulturowy południowego Siedmiogrodu. Siedem wpisanych wiosek, założonych przez Sasów Siedmiogrodzkich, wyróżnia się specyficznym systemem zagospodarowania terenu, modelem osadniczym oraz organizacją rodzinnych gospodarstw rolnych, niezmienionych od późnego średniowiecza. Nad wioskami górują kościoły obronne, odzwierciedlające style architektoniczne okresu pomiędzy XIII i XVI w.
Kryteria obiektu: K IV
Wpis na listę UNESCO: 1993-1999
----------------------------------
W XIII wieku węgierski król zachęcił do kolonizacji Transylwanii niemieckojęzycznych, pochodzących głównie z Nadrenii, mieszkańców, kupców, rolników i rzemieślników, znanych następnie jako Sasi Siedmiogrodzcy. Położenie geograficzne regionu u podnóża Karpat sprawiło, że z czasem osadnicy stali się narażeni na niebezpieczeństwa płynące w wyniku najazdów najpierw Mongołów, a późniejszej ekspansji na te tereny Imperium Osmańskiego. Naturalną reakcja mieszkańców była budowa obronnych umocnień, w których mogli schronić się przed najeźdźcami. Sasi zaczęli więc tworzyć wokół kościołów systemy obronne pozwalające im wytrzymać długie oblężenia. Pierwsza wzmianka o Biertanie pochodzi z 1283 roku. W 1397 roku miejscowość została podniesiona do rango grodu obronnego, a dwadzieścia lat później węgierski król nadał mu prawo do noszenia broni. W 1572 roku Biertan stał się siedzibą biskupstwa luterańskiego i odgrywał ważna rolę w życiu religijnym i kulturalnym znacznej ludności niemieckojęzycznej w tym regionie Transylwanii.
---------------------------------
Ta wizyta to inspiracja do dalszej eksploracji Rumunii. Wrócimy tu już wkrótce.