Pierwotne lasy bukowe w Karpatach - osobiste pytania i watpliwości!

Dziś trochę osobistych pytań i wątpliwości przy okazji kolejnego miejsca:

Pierwotne lasy bukowe w Karpatach (obiekt transgraniczny Słowacja – Ukraina, wpis 2007, kryt. N IX)

Opis:
Pierwotne lasy bukowe w Karpatach są znakomitym przykładem zachowanego w stanie nienaruszonym kompleksu leśnego strefy umiarkowanej i jednocześnie najbardziej kompletnego systemu ekologicznego europejskich lasów bukowych. Obszar ten jest także bezcennym rezerwuarem materiału genetycznego nie tylko buków, ale także wielu innych gatunków związanych z tego typu siedliskiem leśnym.

W 2011 roku wpis rozszerzono i brzmi on następująco:

Pierwotne karpackie lasy bukowe i stare lasy bukowe w Niemczech (Kryt. IX /2011)

Opis zaś:
Lasy bukowe na terenie Niemiec stanowią przykład trwającej biologicznej i ekologicznej ewolucji polodowcowej ekosystemów lądowych. Są one niezbędne dla zrozumienia ekspansji drzew bukowych na północnej półkuli w różnych środowiskach. Nowy wpis obejmuje 5 kolejnych miejsc, o które poszerzono wpisane w 2007 r. pierwotne lasy bukowe na Słowacji i Ukrainie. Obecnie łączna powierzchnia obiektu wynosi 33.669 ha i obejmuje trzy kraje. Wpis nosi obecnie nazwę: Pierwotne lasy bukowe w Karpatach i stare lasy bukowe w Niemczech (Niemcy, Słowacja, Ukraina).
Podsumowując na dziś jest to: 5 miejsc w Niemczech (min. Rugia), 6 na Ukrainie i 4 na Słowacji.

Jestem w Bieszczadzkim Parku Narodowym, stoję na Krzemieńcu i spoglądam na południe. Patrzę w lewo, na Ukrainę. Przede mną Użański Park Narodowy, w dolinie zaś Stużyca. Na północ od wsi znajduje się unikatowo zachowany fragment bukowego lasu pierwotnego. Las jest obszarem chronionym od 1908 r. powołanym jeszcze przez władze węgierskie. Ten fragment lasu jest wpisany na listę UNESCO.
Patrzę na prawo, na Słowację: Park Narodowy „Połoniny” i Rezerwat Stužica. Na wyciagnięcie ręki mam unikatowo zachowany fragment bukowego lasu pierwotnego położonego w Górach Bukowskich w Parku Narodowym „Połoniny”. Ten fragment lasu również jest wpisany na listę UNESCO. Paradoksalnie, gdybym szedł niebieskim szlakiem aż do Balnicy (to ostatnia stacja kolejki wąskotorowej z Cisnej) to wciąż po swojej lewej stronie będę miał pierwotny las wpisany na listę.
Oglądam się za siebie, patrzę na północ, na Bieszczadzki Park Narodowy i nie widzę różnicy w jakości, ilości, wyglądzie, rodzaju bukowego lasu pierwotnego. I sprawdzam. Wg opracowania S. Kucharzyka pt. „ Lasy o charakterze pierwotnym w Bieszczadzkim Parku Narodowym” zamieszczonego w Rocznikach Bieszczadzkich (pełny tekst tutaj) to właśnie to miejsce jest jednym z czterech w Bieszczadzkim Parku Narodowym, gdzie zachował się bukowy las o charakterze pierwotnym! I zastanawiam się: 14. polski obiekt na liście UNESCO jest na wyciągnięcie ręki. I już widzę ten wpis transgraniczny, jedyny, niepowtarzalny, którego centrum jest Krzemieniec. Tylko co się stało z naszymi, polskimi działaniami przed 2007 roku gdy wpis był tworzony? I na to pytanie nie znam odpowiedzi.
Nasi zachodni sąsiedzi (Niemcy) w tym czasie postarali się w 2011 r. o rozszerzenie wpisu o miejsca tak odległe od Krzemieńca jak Park Narodowy Kellerwald Edersee (1000 km) czy Park Narodowy Jasmund na wyspie Rugia (870 km).
Dlatego dziś, na znak niezrozumienia sytuacji wpisuję z premedytacją Krzemieniec jako miejsce na liście UNESCO. Styk trzech granic, styk trzech parków, styk dwóch miejsc z listy!!!


Zdjęcia z części słowackiejsą tutaj
Zdjęcia z części ukraińskiejsą tutaj

Fotogaleria z wycieczki na Krzemieniec jest tutaj

Zdjęcia (5)

Komentarze (3)